συστοιχώ

-έω, ΜΑ [σύστοιχος]

πορεύομαι σύμφωνα με κάτι («συστοιχεῑν τῷ λόγῳ Σωκράτους», Μουσών.)

αρχ.

1. στέκομαι στην ίδια σειρά ή γραμμή («ἐφ' ὅσον συζύγοῡντας καὶ συστοιχοῡντας διαμένειν», Πολ.)

2. αντιστοιχώ («τὸ γὰρ Σινᾱ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ Ἀραβία, συστοιχεῑ δὲ τῇ νῡν Ἱερουσαλήμ», ΚΔ).